HISTORIA Z PRZESZŁOŚCI

By Ola Lewczuk - 4/13/2015


'Piękne rzeczy' rzadko piszą o prywatnych sprawach, ale ponieważ modernizują i ulepszają swoje życie, więc 'Piękne rzeczy' postanowiły wziąć udział w WYZWANIU 5 dni i ten tydzień kompletnie zdominuje etykieta LIFESTYLEDziś zagramy kilka taktów z przeszłości...
   
Wakacje z dzieciństwa, które zostały głęboko w mojej pamięci to wyprawy na drugi koniec Polski do Lubania, skąd pochodzą moi Rodzice i gdzie mieszkali moi Dziadkowie. Co wspominam z największym sentymentem? Babcię piekącą rolady i ciastka z grubym cukrem, jej wiklinowy koszyk, w którym zabierałyśmy nad rzekę kanapki i picie oraz okno "mojego" pokoju na parterze, z którego mogłam wyskakiwać na dwór. Poza tym kilka dizajnersko-architektonicznych detali- dwustronne klatki w kamienicy, z jednej strony wychodzące na ulicę, z drugiej na zielone podwórko, ciężki metalowy łańcuch przy drzwiach, którym można było dla hecy zamknąć się przed wracającym z psiego spaceru Dziadkiem. Szklaną rybkę, mieniącą się kolorami tęczy, która stała w pokoju telewizyjnym, a przede wszystkim adapter i całe mnóstwo analogowych płyt. Moją ulubioną były walce Johanna Straussa i  ten wyjątkowy- Nad pięknym modrym Dunajem. Niestety, moja Babcia odeszła bardzo wcześnie zostawiając po sobie pustkę. Ja wypełniam ją ciepłymi wspomnieniami o siwej, energicznej pani, krzątającej się po kuchni i wakacjach w metrum 3/4. To zdjęcie jest jednym z kilku zrobionych podczas ostatnich wakacji z Babcią... 



  • Share:

You Might Also Like

16 komentarzy

  1. Takie opowieści chwytają za serce i przywołują wspomnienia :)
    Warto się czasem zatrzymać.

    OdpowiedzUsuń
  2. Taka podróż do przeszłości to coś pieknego i warte chwili przemyslenia :)
    Udanego tygodnia Kochana

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Trochę dlatego zdecydowałam się na udział w tym fajnym wyzwaniu :) Ściskam Cię Maryś!

      Usuń
  3. Miło tak powspominać:) historię można przeżyć raz jeszcze!
    Miłego dnia:)
    Marta

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wspomnienia są cenne i też uważam, że do tych dobrych trzeba wracać :)

      Usuń
  4. Na słowo Babcia łza mi się w oku kręci, a jeszcze mam je obie (i jeszcze dwie ze strony męża).
    A zdjęcie cudowne!

    OdpowiedzUsuń
  5. Luzie żyją dalej w naszych wspomnieniach:)

    OdpowiedzUsuń
  6. To cudowne, że tak pięknie opisujesz babcię w tym wspomnieniu :)

    OdpowiedzUsuń
  7. Czasem miło tak sobie powspominać i wrócić do wielu pięknych chwil.

    OdpowiedzUsuń
  8. Wspomnienia to rzecz bezcenna, warto regularnie je sobie odświeżać. :)
    Ps. Wpadłam do Ciebie po raz pierwszy i od razu uwagę przykuła piękna szata graficzna. ;)

    OdpowiedzUsuń
  9. Pięknie napisane !!!
    Pozdrowienia z okolic Lubania :)

    OdpowiedzUsuń
  10. Twoja Babcia musiała być przekochaną osóbką. :*
    Mojej Babci też już nie ma i nieraz uroni się łza na myśl jak to było kiedy była. To taki prawdziwy przyjaciel. Pamiętam jak zawsze jej przynosiłam słodycze a ona je "chomikowała" bo wiedziała, że niedługo przyjdę i zapytam "Babciu masz coś słodkiego?" a ona zawsze odpowiadała twierdząco. Czuje jej obecność i pomoc w swoim życiu.
    Babcie chyba już takie są, że dają miłość swoim wnukom i otaczają opieką... :*

    OdpowiedzUsuń
  11. Piękne są takie wakacyjne wspomnienia z dawnych lat. Kiedyś nie było wyjazdów "pod palmy" i też było cudownie i pogoda jakaś taka lepsza tez była;).

    OdpowiedzUsuń
  12. Wspaniałe są takie wspomnienia :) I dobrze że są, nawet jeśli jest jest za mało. Chyba zawsze jest ich za mało i człowiek chciałby więcej i więcej. Taka nasza natura :)

    OdpowiedzUsuń
  13. Uwielbiam takie wspomnienia. Te z wakacji i dziadkami sa najpiekniejsze.
    Pozdrawiam serdecznie :)))

    OdpowiedzUsuń